او
شاید روزگار کودکی مان، روزگار بهتری بود ...
که حالا باید اینجا بگویم:
هم بازی دوران کودکی من، امیدوارم خوشبخت باشی ...
دلم برای تمام کودکی کردن هایمان، پیچاندن دنیای بزرگترهایمان و ...
تنگ می شود...
گمان نمی کردم روزی برسد که برای گفتن این جملات،
این همه قلب ها از هم دور شده باشد ...
پ.ن:برای نوشتن این جملات، پر از بغض شدم ...